Otomobil endüstrisinde son yıllarda işten çıkarmalar arttığı gibi kısa vadede bu sürecin devam etmesi öngörülüyor. Örneğin Alman otomobil devlerinden BMW, 6 bin çalışanının ilişiğini kesiyor. Yine Almanya’ da Daimler AG, Mercedes-Benz, Audi; ayrıca Robert Bosch Group ve Schaeffler Group da motor ve şanzıman parçalarındaki istihdam operasyonlarında işten çıkarmaları gündeme getirdi.
Öte yandan Ford Motor Company ABD’deki ve Kanada’daki beş fabrikayı kapatma ve 14.000’den fazla işçiyi işten çıkarma planlarını duyurmuştu. Şirket aynı zamanda Güney Amerika’da, Brezilya’ da, Fransa’nın Bordeaux ve Almanya’nın Saarlouis kentinde ya bazı üretimleri durdurdu veya kıstı. Ford Motor Company önümüzdeki birkaç yıl içinde büyük kısmı Avrupa’da olmak üzere, fabrikalarında 25.000’i kişinin kontratını bitirebilir. Üstelik istihdam maliyetinin nispeten düşük olduğu Çin’de bile işçi çıkarıyor.
Koreli araç üreticisi Hyundai ve Kia da Çin’de küçülmeye gidiyor. Hyundai’nin Pekin’deki en eski fabrikasında üretimi sona erdirmesinden sonra, Kia, Yançeng’deki bir fabrikayı kapatmayı düşünüyor.
Otomotiv devleri arasında üretim ölçeklerinde olduğu biri üretim modellemelerinde de bir değişim söz konusu; örneğin aralarında Volkswagen ile Ford’un, Daimler ile BMW’nin ve PSA ile Fiat Chrysler’in ya da GM’nin bulunduğu birçok büyük otomotiv üreticisi, birbirleri ile tedarik zincirlerinde işbirliği bağları üzerine çalışmalar olabiliyor. Bu nedenle ilk bakışta işten çıkarmalarının ana nedeni bir maliyet düşürme operasyonu gibi gözüküyor.
Elbette bu süreçte işten çıkarmalar, iş güvenliği mevzuatlarıyla farklı ülkelerde değişimler gösteriyor; örneğin Almanya’da sendikalarla masa başı görüşmelerde daha fazla uzlaşma noktaları belirlenirken, örneğin erken emeklilik gibi; Brezilya ve Çin’ de aynı hassasiyet farklılaşabiliyor.
Sendikalarla yapılan görüşmelerde ilk bakışta ekonomik daralmanın etkileri değerlendiriliyor olabilir; nitekim bu yıl küresel otomobil satışlarının % 5 oranında düşmesi öngörüsü ve koronavirüs etkisi dahil bir takım mali kriz gerekçeleri olabilir.
Fakat esas konu otomobil endüstrisinde bazı iş profillerine artık ihtiyaç duyulmayacağı ve otomobil üreticilerinin araç geliştirme ve iş modellerinin yeniden dönüşümlerine zemin hazırlamasından kaynaklanıyor.
Nitekim teknolojideki gelişmeler üretimde robotik uygulamaların verimliliğini arttırdığı gibi, dijital yazılımların etkinliği de yükseliyor.
Dolayısıyla otomobil endüstrisindeki istihdamın ağırlığı, konvansiyonel (el işçiliği) emek olmaktan ziyade beyaz yakalıların yer aldığı bir işgücü artışı demek.