Aile Çalışma Sosyal Hizmetler Bakanlığı’nın Anayasa’ya aykırı uygulamasının acı sonuçları yaşanmaya devam ediyor ve belgeleriyle ortaya konuyor.

Korunmaya muhtaç engellilerimiz Devletimizin himayesinde ve kanatları altında bulunması gereken öncelikli vatandaşlarımız olmasına rağmen çoğu vasıfsız, bilgisiz, yetersiz olan taşeron denilen şahıslara teslim edildi.

Yedikleri kuru ekmekten, uyudukları daracık odalara kadar taşeronların kara vicdanına terk edilen engellilerin ne yazık ki canları da bu kişilerin iki dudağı arasında.

Geçtiğimiz hafta İzmir’in Gaziemir ilçesinde yaşanan bir olay da işte bu gerçeği bir kez daha ortaya koydu.

Gaziemir’de bakanlığın özel bir şirkete, yani taşerona emanet ettiği masum bir zihinsel engelli gence tekme tokat dayak atarak işkence ettiler.

Ele geçirilen görüntülerde engelli kişiyi darbeden, yere yatırıp tokat atan ve terlikle vuran, su ve yemek vermemekle tehdit eden taşeronun adamları görülüyor.

2006 yılından bugüne ardı arkası kesilmeyen engelliye şiddet olaylarının bu sadece belgelenen kısmı, ancak taşeronun maddi ve manevi engelli ve ailelerine zulüm uyguladığı ihbarları yoğun şekilde gelmeye devam ediyor.

Düşünün; bir engelli anne ve babası olarak fakirsiniz, fukarasınız, başınıza istenmedik olaylar geldi, hastalandınız, ölüm döşeğindesiniz, muhtaçsınız, evladınıza bakamıyorsunuz, Devlet’e sığınıyorsunuz.

Devlet ne yapıyor? Kendi muhtaç engelli vatandaşına vermediği hizmeti taşerona, çoğu bu işlerle hiç bir ilgisi olmayan, bilgisi olmayan, eğitimsiz ve bazen kara cahil olan kişilerin kurduğu şirketlere veriyor.

Akıl var, fikir var; Devlet hiç muhtaç engellisini eğitimsiz kişilere, şirketlere, taşeronlara emanet eder mi? Halktan kestiği vergileri taşerona akıtır mı? Ben bakamıyorum, al sen bak der mi? Böyle bir Anayasal suçu işler mi?

Bu uygulama FETÖ/PDY döneminde ortaya atıldı ve uygulandı, Bakanlık içindeki FETÖ militanları bu işin kaymağını yedi, hâlen kriptolar bu işin içinde, FETÖ’yle mücadele ettiğini söyleyen AKP iktidarı neden hâlâ bu uygulamaya göz yumuyor, anlaması zor!

Geçen ay da bir engelli babası aramıştı, muhtaciyetinden 25 yaşındaki otizimli evladını Devletimize emanet etmiş, ama evladı kısacık ömründe tam 12 bakım merkezi dolaşmış, merkez sahipleri devletten aldıkları para yetmiyormuş gibi bir de babadan para istemiş, veremeyince de çocuğunu alması için baskı yapmışlar.

Devletin memuruna bak! Taşeronla iş tutmuş, Devletimizin engellisine bakmayıp türlü hilelerle, bahanelerle otizimli gencimizi sürüm sürüm süründürüyorlar.

Bunun gibi yüzlerce örnek var elimde, ihbarlar, şikayetler bitmiyor, engellilerin acısı, ailelerinin dramı dinmiyor, vicdanlar sızlıyor, ama bu alçaklığa hâlâ göz yumuluyor.