Kapitalizm, üretim araçlarının özel mülkiyetine ve bunların kâr amacıyla işletilmesine dayanan ekonomik bir sistem.
‘Serbest Piyasa Ekonomisi’ olarak ortaya konan, ancak tekel, tröst ve kartellerin kontrolü altına giren sistem 16’ncı yüzyıldan günümüze, yani tam 500 yıldır hüküm sürüyor.
Kapitalizmin patronu karteller çok uluslu yapıları ile küresel birlik içinde hareket ederek sürekli artan kâr hırsları nedeniyle daha fazla tüketimi ve bunun için gerekli olan daha fazla üretimi teşvik ediyor.
Kapitalizm bu yapısıyla sadece geri kalmış kıta ve bölgelerde değil, kendi beşiği olan Avrupa’da da aşırı tüketime neden olurken, dünyanın ölümüne çanak tutuyor.
Çok değil, yaklaşık 5 yıl önce Dünya Doğayı Koruma Vakfı ve Küresel Ayak İzi Ağı’nın hazırladığı rapor, insanoğlunun dünyanın sunduğu kaynakları hızla tükettiğini ortaya koymuştu.
AB ülkelerindeki tüketim hızının baz alındığı rapora göre, insanoğlu gezegenin sunduğu yıllık kaynakları hızla tüketiyor, hatta o yılı tamamlamak için 2.8 kat daha fazla dünya kaynağına ihtiyaç duyuyor.
Raporda ayrıca Avrupalıların kıtanın doğal ekosisteminin sunduğundan iki kat daha fazla kaynak tükettiği de bildirilmişti.
Dünya Doğayı Koruma Vakfı’ndan Jörg-Andreas Krüger’in, “Avrupalılar sanki bir değil, 2.8 Dünya varmış gibi yaşıyor, dünya bizim ökolojik ayak izlerimiz altında inliyor” sözleriyle ortaya koyduğu itirafı hala kulaklarda çınlıyor.
Uzmanlara göre doğal kaynaklara yönelik en büyük tehdidin iklim değişikliğine neden olan sera gazlarının salınımı oluşturuyor.
Yani tüm bu sonuçlar ve itiraflar gösteriyor ki, kapitalizm doğup büyüdüğü topraklarda kendi ayağına da sıkmış, bindiği dalı kesmiş, çanağı kırmıştır.
Tam da bu nedenle gezegenimiz ölmeden, canlılık bitmeden, insanlık yok olmadan katil kapitalizmden ve onun yöneticisi küresel kartellerden, halk arasında ki deyimiyle küresel güçlerden kurtulmamız gerekiyor.
Eskiler ne güzel söylemiş;
“Kahrolsun kapitalizm”.